تاثیر کرنش سیکلی تک محوره بر مورفولوژی سلول های بنیادی مزانشیمال حین تمایز به سلول های عضله صاف عروق

سابقه و هدف: سلول ها و بافت ها در بدن دائماً در معرض اشکال مختلفی از نیروهای مکانیکی هستند که برای کارکرد طبیعیشان ضروری است. دیواره ی عروق در معرض کرنش های محیطی ناشی از پالس فشاری است. تنظیم فنوتیپ و کارکرد سلول های عضله صاف عروقی متاثر از عوامل شیمیایی و محیط مکانیکی سلول ها است. تحریکات مناسب مکانیکی و شیمیایی باعث تمایز کارامد سلول های بنیادی به سلول های هدف از جمله عضله صاف شده و پتانسیل زیادی برای به کارگیری در درمان سلولی و مهندسی بافت دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کرنش سیکلی تک محوره کوتاه مدت بر مورفولوژی سلول های بنیادی مزانشیمال خرگوشی مشتق از چربی است. مواد و روش ها: با بیوراکتور ساخته شده، سلول های بنیادی مزانشیمال تحت کرنش 5% در فرکانس 1 هرتز به مدت 4 و 8 و 24 ساعت قرار گرفتند. بیان ژن های انقباضی عضله صاف به صورت کمی بررسی گردید. قبل و بعد از آزمایش ها، تصاویر سلولی گرفته شده و تصاویر جهت ارزیابی پارامترهای مورفولوژیکی پردازش شده اند. یافته ها: کرنش سیکلی سبب شده تا سلول ها در جهتی که بدنه ی سلولی کم ترین نیروی ممکن را حس کند، جهت گیری کنند. با 24 ساعت بارگذاری شاهد افزایش بیان ژن های انقباضی تا 2 برابر هستیم. اعمال کرنش سیکلی سبب تغییر در پارامترهای مورفولوژیک نظیر کاهش شاخص شکل سلول (csi) تا 41% و افزایش شاخص کشیدگی سلول (ar) تا 45% پس از 24 ساعت تحریک مکانیکی نسبت به نمونه کنترلی گردید. نتیجه گیری: کرنش سیکلی تک محوره آشکارا باعث کشیده تر شدن سلول ها و نزدیک شدن به مورفولوژی دوکی شکل سلول های عضله صاف عروقی می شود. نتایج می توانند در مهندسی بافت شریانی در دستیابی به سلول های عضله صاف با کارکرد مناسب به کار گرفته شوند